De Sportkeuring

Door Ans Klomp – Wetsteen

 

Meroitje Wit was op de handbal

't was voor heur de foinste sport.

Woensdeseivend voor de training

Zundes voor een wedstroid vort.

Maar iniens kwam der een brieffie

zei most komme voor de keur 
en zai maar grommele en teute

want zuks was echt niks voor heur.

 

Er sting ok nag in dat skroiven

flessie urine most 'r mee

en Meraitje die zoi vloik al

dat ze dat vezelf niet dee. 
Maar ok hoe ze d'r verweerde 
omkrombiene kon ze 't niet, 
dat deer ging ze met heur flessie 
docht, 'as maar gien mens 't ziet'

 

Grut, 't doppie was wat kloinig 
weerdeur 't niet zo goed sloôt 
Meraitje had 't in een zakkie

en ze hield 'top heur skoot,

in de wachtkamer deer zat ze

en ze hield 't stevig vast

ja, wat doen je met zo'n flessie 
weer 't doppie niet van past.

 

Een paar joônse kwamme binnen

ientje lachte vals om heur

Meroitje was toen doodverlegen

en ze kreeg vezelf een kleur.

Ze wou maar dat ze nooit gaan was

oeh, wat voelde ze d'r arm.

Bah, 't flessie in d'r handen 

Dat was ok nag klef en warm.

 

Die joôns hadde heels gien flessie

vezelf had ze 't in de smies

en heel obsternaat toen docht ze:

'Zoi hewwe gien flessie pies.'

Ien van die joos wier toen roepen

puur uithoinig ging ie staan

maar met 't brevour van passies

was 't toen geloik al daan.

 

Een vlek kwam d'r in zoin jaszak

die wier groter en soiknat

Meraitje die zag toen inienen

dat ie wel een flessie had.

Dat met baaiegaar der hande 
hield ze 't heure stevig vast 
zoi uithoinig een gloimpie

"k denk dat jou doppie ok niet past.’