Voorwoord
Door Erik Mooij
Voor u ligt een uitgave waarvan we in april van dit jaar nog geen idee hadden dat we deze zouden gaan maken. Nu ligt hij er en we zijn trots op het resultaat. Een boek ontstaan uit een samenwerking tussen de Stichting Historisch Spanbroek-Opmeer en Stichting Hoochhoutwout. Daarnaast is de Gemeente Opmeer een belangrijke katalysator geweest voor de verschijning van deze uitgave. Hiervoor onze hartelijke dank!
Deze uitgave heeft als thema de herinneringen aan de bezettingstijd. In mei van 2005 vierden we onze bevrijding van de Duitse bezetter. Na 60 jaar wordt het aantal mensen dat die tijd bewust heeft meegemaakt snel kleiner. Reden om te kijken welke herinneringen er nog op te tekenen zijn uit de monden van de mensen die de oorlog mee maakten. In de eerste uitgave van de Stichting Hoochhoutwout, Herinneringen aan de bezettingstijd (1995), zijn al veel verhalen vastgelegd. Maar vooral over Spanbroek en Opmeer viel nog veel meer te schrijven. Een mooie uitdaging voor de nieuw opgerichte Stichting Historisch Spanbroek-Opmeer. We weten echter uit ervaring dat een dergelijke eerste uitgave nog niet zo eenvoudig is. Dit gegeven resulteerde in een samenwerking met Stichting Hoochhoutwout om te komen tot deze uitgave. Ook de dorpen Aartswoud en De Weere komen aan bod, en natuurlijk viel er ook over Hoogwoud nog wel iets te schrijven, soms vanuit een ander perspectief.
We hebben deze uitgave ook willen maken als document voor onze jeugd. Wij vinden het belangrijk dat de jeugd zich realiseert dat onze vrijheid slechts verworven kon worden door de absolute toewijding en opofferingsgezindheid van onze medemens. De Gemeente Opmeer steunde dit initiatief door de aanschaf van een aantal exemplaren, dat men beschikbaar stelt voor de hoogste groep van het basisonderwijs.
Ik wil ook vooral de schrijvers van de diverse artikelen bedanken voor hun vele werk. Maar ik wil in het bijzonder Gerard Appel en Bep de Haan-Appel bedanken voor hun enorme productiviteit en betrokkenheid. Zonder hun inzet was deze uitgave niet ontstaan. Daarnaast wil ik ook Dia Beers-Dam bedanken voor de complete coördinatie. Ik wens u veel leesplezier toe maar ook de ontroering die zich soms van mij meester maakte tijdens het lezen van de diverse artikelen. Ik was verbaasd over de moed van een aantal mensen in de artikelen die soms bewust het risico van de dood namen om hun dierbaren in bescherming te nemen tegen de bezetter. In onze tijd lijkt het soms dat iedereen een held was maar durft u zichzelf de vraag echt te stellen of u ook de stap zou durven nemen die een aantal mensen namen die beschreven zijn in dit boek?
