Alleen het fijne komt van Heyne
Door Niek Dekker
In Hoogwoud en Aartswoud zijn in de loop der tijd heel veel bakkerijen geweest. We noemen de Haan, Jonker van Diepen, Mel Wit en Boltjes en van der Heide. Amsterdammer Martin Heyne nam in 1961 van die laatste twee de bakkerij annex winkel aan de Gouwe over. Het bedrijf groeide zo snel dat Heyne in een groter pand fabrieksmatig brood en koek ging produceren. Toen weer een grote uitbreiding en dus een grote investering nodig was, verkocht hij zijn bedrijf in 1979 aan SKS uit Hoogkarspel. Oud-werknemer Simon Kok leverde de informatie voor dit verhaal.
Heyne werkte net twee maanden in de militaire bakkerij in Amsterdam, toen die werd opgeheven. Hij ging op zoek naar een bedrijf om zelfstandig te kunnen werken. In het vakblad De Bakkerswereld zag hij de bakkerij aan de Gouwe te koop staan. Hij meldde zich als gegadigde, maar kwam pas als koper in aanmerking nadat Piet Langedijk van de Gouwe onderzoek naar zijn geschiktheid had gedaan. Vakbekwaamheid was daarbij natuurlijk zeer belangrijk, maar misschien nog wel meer zijn kerkelijke gezindheid.
Hij voldeed niet helemaal aan de eisen, maar kwam er dicht genoeg bij om de zaak te mogen overnemen. Piet Langedijk zorgde ervoor dat de benodigde financiën geen beletsel vormden. Boltjes vertrok naar Sijbekarspel, van der Heide werd compagnon. In de buurtwinkel die bij de bakkerij hoorde werden brood, cakes, gevulde koeken en kano’s verkocht.
Dorien Elias, de vrouw van Heyne, deed de winkel en hield de financiën op orde. Baks uit Opmeer deed de boekhouding. Het gebeurde wel eens, dat de kantoorhouder van de Boerenleenbank ’s avonds naar Heyne belde met de vraag of hij contant geld kon aanleveren. De bank had er dan wat weinig van en bij Heyne kwam dagelijks veel binnen. De ouders van Dorien, ook Amsterdammers, wilden graag ‘buiten’ wonen en vestigden zich aan de Zuiderzeestraat in Aartswoud. Vader Elias hielp graag mee in de bakkerij en bracht regelmatig bakkerijproducten weg naar grote afnemers.
M.W. Heijne
De broodbezorging aan huis werd door Heyne zelf gedaan. Op een goeie dag kwam hij bij gemeentesecretaris Jansma aan de deur. Mevrouw Jansma vroeg wat voor koek hij bij zich had, waarop haar man zei: ‘Dat maakt toch niets uit, alleen het fijne komt van Heyne’. Daarmee was de slagzin voor de bakkerij geboren.
In de winkel werd ook snoep verkocht. Dit werd betrokken van de firma van Putten uit Hoorn. Van Putten wilde zelf de cakes van Heyne gaan verkopen en bestelde er meteen maar honderd. Van der Heide vond het werk te omvangrijk worden en liet zich uitkopen. Heyne kwam op een bakkerijtentoonstelling een oude kennis tegen, die in Amsterdam al brood bezorgde bij de familie Heyne.
Bakkerij op de Gouwe.
Die man had meerdere bakkerswinkels in Amsterdam en omgeving. Hij vroeg of Heyne de ‘weekreclames’ voor zijn winkels kon verzorgen. Dat betekende per week een tot tweeduizend gevulde koeken, amandelbroodjes, kano’s, rondo’s en andere koeksoorten. Al gauw waren er andere winkels in Amsterdam, Amstelveen en Marken, die hun assortiment door Heyne wilden laten aanvullen. Supermarkt Hoogland (Kasba) uit Opmeer en nog meer supers uit de omgeving volgden.
De bakkerij op de Gouw werd te klein en er werd uitgekeken naar een groter pand. Dat werd de vroegere BH fabriek op de hoek van de Koningspade en de Westerboekelweg. Er werd een gasoven ingebouwd, andere machines geplaatst en meer personeel aangenomen. Het klantenbestand breidde zich uit. Een grote afnemer werd Hoppe uit Reusel in Noord-Brabant. Elke week kwam er een vrachtwagen om de bestelde producten op te halen.
Personeel Heyne, juli 1968, voor de bakkerij op de hoek van de koningspade en de Westerboekelweg.
V.l.n.r. boven Jaap Koning, Peter Besseling, Arie Dekker, Rob Hompe en baas Martin Heijne.
Onder Marry Schilder, John Pelt, Thea Heijne, Germa Silver, Ina Modder en Simon Kok.
De bakkerij werd weer uitgebreid, er kwam een gasgaasmat oven. De koek ging aan de ene kant de oven in en kwam er aan de andere kant gaar weer uit. Er kwamen grotere mengmachines en machines voor speculaasjes, spijspunten, gevulde koeken en kano’s. Ook kwam er een nieuwe inpakmachine. Nu kon aan iedere klant alles in zijn eigen verpakking worden geleverd.
Simon Kok aan het appeltaartdeeg bereiden.
De bakkerij bleef, ondanks alle machines, een arbeidsintensief bedrijf. Heyne kwam voor de keuze te staan om of grote investeringen te doen voor verdere automatisering, of zijn bedrijf van de hand te doen. Hij koos voor het laatste. Hij verkocht de fabriek aan de SKS uit Hoogkarspel. Dat bedrijf vertrok in 1979 naar Andijk, het pand aan de Pade werd aan garage Sijtsma verkocht.
De oude bakkerij op de Gouwe is grotendeels intact gebleven. Martin Heyne jr. woont er nu. Bakker Heyne komt er nog vaak en bakt er voor de feestdagen oliebollen, appelflappen, appelbollen, appelbeignets en kerstbroden. Die zijn nu bestemd voor familie, vrienden en kennissen.
